• دندانپزشکی محمد
• دندانپزشک
• ۱۳۹۷/۰۸/۲۲
• 0 دقیقه

آمالگام و کامپوزیت هر دو از مواد ترمیم کننده دندان ها هستند که هر کدام مزایا و معایب مربوط به خود را دارند.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با دندانپزشکی محمد کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

خصوصیات و نحوه انجام ترمیم آمالگام و کامپوزیت 

اصولا ترمیم دندان یعنی برداشتن پوسیدگی های موجود و جایگزین کردن فضای خالی ایجاد شده با موادی که خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مشابه بافت از دست رفته دندان ها را داشته باشند گفته می شود. خصوصیاتی مثل استحکام و مقاومت در برابر ساییدگی، رنگ، شکل پذیری و از همه مهمتر زیبایی آن است.

در اکثر مواقع قبل از اقدام به برداشتن پوسیدگی ها لازم است بدانیم که قرار است با کدام یکی از این دو ماده دندان را ترمیم کنیم، چون نحوه تراش و حفره ای که ایجاد می شود در استحکام هر کدام از دندان ها موثر است.

در مورد کامپوزیت می توان بدون در نظر گرفتن مورد خاصی فقط پوسیدگی های موجود را برداشت، چون کامپوزیت به طور شیمیایی به بافت باقی مانده دندان می چسبد، اما در مورد آمالگام این طور نیست آمالگام به طور شیمیایی چسبندگی به دندان ندارد و باید در حفره های از پیش تعریف شده که به طور مشخصی تراش می خورند قرار بگیرد تا خارج نشود و استحکام مناسبی داشته باشد. هر دو مواد خمیری شکل هستند و طی فرایند چند دقیقه ای سخت و محکم می شوند.

حفره های آمالگام باید شیب ها و دیواره هایی داشته باشد که آمالگام بعد از سخت شدن به طور فیزیکی داخل  آن گیر کند اما در مورد کامپوزیت این طور نیست.

در مورد دندان های قدامی هر فرد بنا به ملاحظات زیبایی به ناچار از کامپوزیت ها استفاده می کنیم، اما در مورد دندان های خلفی اندکی متفاوت است.

دندان های خلفی مخصوص جویدن هستند و به همین دلیل در معرض نیروهای قویی قرار دارند که باید موادی انتخاب شود که تحمل نیروی جویدن را داشته باشد.

آمالگام تا چند دهه پیش اولویت اول در ترمیم این نواحی محسوب می شد، اما از زمانی که کامپوزیت وارد بازار شد که مخصوص دندان های خلفی هستند و تحمل نیروی جویدن را دارند آمالگام کم کم جای خود را به کامپوزیت های خلفی داد.

لازم به تاکید است کامپوزیت هایی که برای دندان های خلفی استفاده می شوند با کامپوزیت های معمولی که برای دندان قدامی استفاده می شود تفاوت دارند.

اشکال اصلی کامپوزیت ها این است که قبل از چسباندن حفره ای که تراش خورده است نباید در معرض خون و بزاق قرار بگیرد، چون مانع چسبیده کامپوزیت به دندان می شود و این مورد کار با کامپوزیت ها را بر روی دندان های خلفی و داشتن پوسیدگی های بین دندانی کمی سخت می کند. کامپوزیت ها همرنگ دندان ها هستند و طی چند مرحله روی نواحی تراش خورده قرار می گیرند و در صورتی که اصولی و درست انجام شود از نظر استحکام و ماندگاری تفاوتی با آمالگام ها ندارند.

آمالگام ها یا نقره ای و یا سیاه رنگ هستند که این باعث می شود محبوبیت کمی  بین بیماران داشته باشند.  اما در مواردی استفاده از آمالگام ها اجتناب ناپذیر است. مثل زمانی که حجم ناحیه تراش خورده وسیع باشد و کنترل بزاق و خونریزی در آن ناحیه مشکل است.

ترمیم با هر کدام از این مواد به معنی مقاوم شدن دندان در مقابل پوسیدگی نیست و ساختار باقیمانده دندان می تواند مجددا پوسیده شود.

برداشتن پوسیدگی ها و جایگزین کردن آن ها با آمالگام یا کامپوزیت صرفا مانع رشد و وخیم تر شدن پوسیدگی فعلی می شود که باید حذف شود.  ایجاد پوسیدگی بعدی بستگی به رعایت بهداشت و ساختار دندان ها دارد.

به هیچ وجه نمی توان گفت که ترمیم با آمالگام یا کامپوزیت باعث طول عمر بیشتر دندان ها می شود و این طول عمر به عوامل زیادی بستگی دارد. کامپوزیت های خلفی از نظر رنگ و ساختار شبیه بافت دندان هستند اما به خوبی کامپوزیت هایی که برای دندان های قدامی استفاده می شوند قابل صیقلی نیستند و این به خاطر تفاوت در میزان موادی است که باعث استحکام آنها شده است.

در کل امروزه با کامپوزیت های موجود در بازار مخصوص دندان های خلفی، می توان در بسیاری از موارد به جای آمالگام از کامپوزیت ها استفاده کرد. تئوری هایی وجود دارد که بیان می کند جیوه موجود در آمالگام برای بدن ضرر دارد البته این مورد اثبات نشده است و تعدادی از منابع معتبر نیز نتیجه گیری کردند که جیوه موجود در آمالگام به صورت ملکولی و در پیوند با سایر ملکول ها و اتم ها است و اساسا قابلیت آزاد شدن در بزاق و ورود به بدن را ندارد. هیچکدام از  این دو نظریه را نمی توان به عنوان مرجع استفاده کنیم.