• دندانپزشکی محمد
• دندانپزشک
• ۱۳۹۷/۰۸/۲۲
• 1 دقیقه

ضخامت کامپوزیت هایی که روی دندان ها قرار می گیرد در حد یک میلیمتر است، اما همین ضخامت کم روزهای اول احساس برآمدگی و ضخیم شدن دندان ها را ایجاد می کند که این حس به مرور زمان برطرف می شود لمینیت های سرامیکی  از پرسلن یا سرامیک هایی ساخته می شوند که در لابراتوار در کوره های مخصوص پخت می شوند. به این ترتیب که دندان های بیمار به اندازه نیم تا یک میلیمتر از سطح بیرونی و قابل رویت طبق اصول خاصی تراش می خورند و بعد از قالب گیری از دندان ها قالب به لابراتوار فرستاده می شوند و لمینیت ها ساخته شده و بعد از دریافت از لابراتوار با مواد مخصوصی روی هر دندان جداگانه چسبانده می شود.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با دندانپزشکی محمد کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

در افرادی که اندکی دندان های نامرتب دارند می توان با ساخت لمینیت با ضخامت های مختلف و با تراش هایی با عمق های متفاوت تا حدودی نامرتبی دندان ها را کاهش داد.

لمینیت ها نیاز به pulish ندارند و براق و صیقلی هستند و به دلیل عناصر فلزی و گران بهایی که در ساخت آنها  استفاده می شود قیمت بالاتری دارند. مقاومت در برابر شکستن و لب پر شدن آنها بالا و در حد مینای دندان است. اما نقطه ضعف اصلی آن ها امکان کنده شدن و نیاز به چسباندن مجدد آنهاست که مقداری از محبوبیت این روش کاسته است.

در مجموع هر کدام از این درمان ها با توجه به وضعیت دندان های بیمار، خواسته ها و انتظارات بیمار و قابل انجام بودن درمان از عوامل انتخاب نوع درمان برای هر فرد است.

ونیرها را می توان طی یک جلسه روی دندان ها قرار داد اما لمینیت های سرامیکی احتیاج به یک جلسه تراش و قالب گیری و یک تا دو جلسه چسباندن لمینیت ها دارند.

احتمال مقدار کمی حساسیت بعد از انجام لمینیت ها وجود دارد که گذرا است.

در هر دو این درمان ها ابتدا باید دندان از نظر داشتن پوسیدگی بررسی شود و در دندان هایی که پوسیدگی دارند ابتدا باید ترمیم نواحی پوسیده انجام شود.

این روزها هر کسی که لبخند زیبا و دندان های سفیدی دارد بپرسید چطور و با چه روشی دندان های خود را سفید کرده است با یکی از این دو جواب روبرو می شوید:  ونیر کامپوزیت یا لمینیت

تصور عامیانه ای هست که لمینیت درمان گرانتر و لوکس تری نسبت به کامپوزیت ونیر است که تصور غلط اما رایجی است.

افراد از نظر ترتیب و نظم دندانی مثل هم نیستند و بعضی از افراد دندان های مرتب و بعضی دیگر دندان های نامرتبی دارند که البته درجات مختلفی دارد. در افرادی که دندان های مرتب و به اصطلاح روی قوس مشخصی دارند هر دو روش را می توان انجام داد، اما در افرادی که میزان کمی نامرتبی دندان ها را دارند بهترین انتخاب لمینیت است.

تفاوت و چگونگی انجام این دو درمان

کامپوزیت به صورت یک خمیر سرامیکی است که توسط نور فرا بنفش سخت می شود و با کمک فرزهای مختلف صیقل و فرم داده می شود و کسی که دندان های مرتبی دارد بدون تراشیدن دندان ها یا با تراش خیلی کم می توان کامپوزیت را روی هر دندان قرار و شکل داد و بعد از آن سراغ دندان بعدی می رویم.

در این درمان انجام هر دندان را واحد می گویند و اصطلاحا گفته می شود شخصی به 20 واحد ونیر نیاز دارد که به این معنی است که 20عدد از دندان های فرد هنگام خندیدن دیده می شود و برای انجام این درمان و داشتن حداکثر زیبایی لازم باید 20 عدد از دندان های فرد ونیر شوند.

معمولا بسته به میزان دیده شدن دندان های هر فک، تعداد واحدهای مورد نیاز برای این کار متفاوت است. مثلا ممکن است هنگام خندیدن یک فرد، فقط دندان های فک بالایی دیده شود و می توان با انجام ونیر روی دندان های قابل رویت فک بالا به نتیجه قابل قبولی رسید. اما در فرد دیگری ممکن است حین خندیدن دندان های خلفی یا به اصطلاح آسیاب های بزرگ هم دیده شود که این باعث می شود واحدهای بیشتری مجبور به انجام کامپوزیت ونیر شود.

کامپوزیت ونیر با pulish مناسب می تواند سطحی صاف و صیقلی پیدا کند اما با توجه به عادت های غذایی هر فرد این سطح به مرور مات می شود و دچار تغییر رنگ جزئی می شود که با انجام یک جلسه pulish مجدد به همان زیبایی اولیه بر می گردد.

ونیرهای کامپوزیتی در ماه های اول درمان مثل هر ترمیم دیگری امکان لب پر شدن یا شکستگی های جزیی دارند که به خاطر نحوه حرکات فک هر فرد هنگام جویدن، نقاط در معرض شکستن از ابتدا قابل پیش بینی نیستند و ممکن است در ماه های اول نیاز به ترمیم های جزئی و تغییرات ثانویه برای پایدار کردن ونیر ها لازم باشد که البته برای همه افراد این اتفاق پیش نمی آید اما در صورت رخ دادن آن طی یک جلسه کوتاه قابل برطرف شدن است و  بعد از انجام این تغییرات می توان به ثبات و پایداری کامل ونیرها دست پیدا کرد.

طول عمر ونیرها بستگی به ایجاد پوسیدگی و ضربه هایی دارد که برای دندان ها ایجاد می شود، اما به طور عام بین 5 تا 10سال ماندگاری برای این درمان پیش بینی شده است.

پوسیدگی بین دندانی و پشت دندان ها اصلی ترین خطراتی هستند که ونیرها را تهدید می کنند که البته به علت وجود ونیرها ایجاد نمی شوند و در همه افراد به دلیل رعایت نکردن بهداشت رخ خواهد داد.