• کلینیک فیزیوتراپی دی‌توان
• فیزیوتراپی
• ۱۳۹۷/۰۵/۳۰
• 0 دقیقه

فيزيوتراپي يك روش تسكين و درمان توانبخشي براي اكثر مشكلات و آسيب‌هايي است كه گريبان برخي افراد را مي‌گيرد. در اين بين اما هستند افرادي كه با انجام اين روش درماني بهبود حاصل نمي‌كنند يا دوباره بعد از مدتي مشكل‌شان بازمي‌گردد. در ادامه به اين موضوع مي‌پردازيم كه چرا بعد از انجام فيزيوتراپي مدتي بعد مشكل افراد برمي‌گردد. با ما همراه باشيد.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با کلینیک فیزیوتراپی دی‌توان کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

متاسفانه در برخي موارد شاهد استفاده افراد غیرمتخصص از دستگاه‌های الکتروتراپی به عنوان بخشی از درمان‌های فیزیوتراپی هستیم که این استفاده ناآگاهانه و بدون توجه به فرکانس و شدت مورد نیاز در این دستگاه‌ها جواب عکس مي‌دهد و درمان ناخوشایندی را برای بیماران ایجاد می‌کند که به عنوان مثال در افرادی که دچار فلج صورت شده‌اند این امر منجر به تشدید کجی صورت در بیمار می‌شود.

افرادي كه از این دستگاه‌ها برای بیماران استفاده می‌کنند بايد در این زمینه مهارت لازم و آکادمیک را داشته باشند که این امر در حیطه تخصصی فیزیوتراپی است.

دستگاه‌های الکتروتراپی نقش بسیار مهمی در کاهش درد و التهاب در نقاط مختلف بدن بیمار دارند و همچنین به ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کنند و با ایجاد آرامش در بیمار بازگشت وی را به زندگی و محیط کار امکان‌پذیر می‌سازند.

فیزیوتراپیست می‌تواند با کمک تمرین درمانی، مهارت‌های دستی و انجام حرکات کششی برای عضلات و اندام آسیب دیده به تقویت آنها کمک کند تا درمان بیمار به مهم‌ترین شکل انجام پذیرد و بیمار به زندگی عادی خود برگردد و سلامت کامل خود را بازيابد.

در کلینیک‌های مختلف، طیف مختلفی از بیماران دیده می‌شوند، کلینیک ما کلینیک درد است؛ یعنی کسانی که کمردرد، گردن درد، زانو درد و… دارند به ما مراجعه می‌کنند. ملاک برای بیماران، وجود یا عدم وجود درد است که در صورت نداشتن درد فرد به اشتباه ممکن است فکر کند که بهبود پیدا کرده است، در حالی که این‌طور نیست. درمان فیزیوتراپی مثل درمان با آنتی‌بیوتیک است. یعنی باید دوره درمان کامل شود حتی اگر درد بعد از چند جلسه تسکین پیدا کرده باشد. همچنین طول دوره درمان در قسمت‌های مختلف بدن نسبت به نوع مشکل، متفاوت است. به عنوان مثال برای درمان کمردرد دوره درمان معمولا سه ماه است. به عنوان مثال وقتی به یک عضله‌ای بخواهیم آموزش بدهیم که کاری را که اشتباه انجام می‌دهد به شکل درست انجام دهد یا باید سه ماه مداوم تمرین کند یا یک حرکتی را 30 هزار بار انجام دهد. پس نمی‌توانیم با یک دردی که طول درمان مشخصی دارد بعد از دو هفته به علت عدم وجود درد بگوییم که بیماری بهبود پیدا کرده است، ناقص می‌روند و با یک ضایعه شدیدتر که به درد اضافه شده، بر‌می‌گردند و باعث مزمن شدن درد می‌شوند که درمان در این مواقع قطعا سخت‌تر خواهد بود.

در واقع روش‌های درمان فیزیكی با ایجاد گرمای سطحی یا عمقی در بافت‌ها و با به‌كارگیری اصولی از فیزیولوژی بدن به كاهش درد و التهابات بافت‌های عضلانی و اسكلتی كمك می‌كند. در واقع زمانی كه درد و التهاب را در بیمار كنترل كنیم، قادر خواهیم بود او را برای پذیرش درمان‌های لازم برای بازگشت به دوران پیش از بیماری‌اش آماده كنیم. لازم است بدانيم كه  كنترل درد قسمت مهم درمان بیماری‌هاست؛ چراكه درد به گرفتگی عضله منجر شده و مانع ‌ ورود ما به مراحل دیگر درمان می‌شود.

فیزیوتراپی با تقویت عضلات، برطرف كردن محدودیت‌های حركتی عضلات و هماهنگ كردن فعالیت عضلانی بدن به درمان بیماران كمك می‌كند، اما در كنار فیزیوتراپی، تمرین درمانی و ورزش درمانی به درمان بیماری‌های اسكلتی عضلانی كمك می‌كند. بايد گفت كه درمان فیزیوتراپی زمان‌بر است و از جلسات سوم و چهارم به بعد كاهش درد قابل مشاهده است، حتی تا پیش از آن ممكن است بیمار با كمی افزایش درد روبه‌رو شود.

همچنين ورزش درمانی باید طبق دستور پزشك و با دقت و حوصله در زمان‌های تعیین شده صورت بگیرد و در صورت ایجاد خستگی یا تحریك درد، كم یا قطع شود.

فیزیوتراپی باید بر اساس تشخیص پزشك تجویز شود،‌ بی‌شك در مواردی كه عامل ایجاد درد در بیمار ناشناخته باشد، فیزیوتراپی توصیه نمی‌شود. همچنین زمانی‌كه بیمار دچار التهاب حاد باشد؛ به خصوص در بیماران روماتیسمی كه در مرحله حاد بیماری‌شان هستند، انجام فیزیوتراپی نتیجه عكس دارد و به افزایش درد و التهاب مفاصل منجر می‌شود. فیزیوتراپی در بیمارانی كه دچار تنگی تونل كارپال (گرفتگی اعصاب مچ دست) هستند‌ هم در موارد حاد بیماری توصیه نمی‌شود.

نتیجه گرفتن از فیزیوتراپی به تجویز صحیح و به موقع درمان‌های مربوط به آن بازمی‌گردد؛ چون روش‌های صحیح به‌كارگیری درمان‌های فیزیكی هستند كه فیزیوتراپی را به‌عنوان شیوه‌ای موثر در تسكین درد و التهابات اسكلتی و عضلانی معرفی می‌كند؛ پس نتیجه نگرفتن از این شیوه كمك درمانی در بسیاری موارد به معنای روش غلط به‌كارگیری درمان‌های فیزیكی توسط فیزیوتراپیست است.

بنابراین اگر فیزیوتراپی به درستی و با دقت به‌كار گرفته شود، می‌تواند در كاهش درد و التهابات ناشی از مشكلات حركتی و آسیب‌های مختلف، دردهای آرنج، مشكلات مفصل شانه، درد و التهابات لگنی و گرفتگی عضلات قسمت‌های مختلف بدن موثر واقع شود.

گفتني است كه براي انجام فيزيوتراپي افراد حتما بايد نزد متخصصان باتجربه و متبحر مراجعه كنند تا به درمان درست و قطعي دست يابند و از عوارض و خطرات احتمالي آن محفوظ باشند.