• دندانپزشکی محمد
• دندانپزشک
• ۱۳۹۷/۰۸/۲۲
• 1 دقیقه

ایمپلنت تقریبا 15الی20سال است که انجام می شود و کل مشکلات بی دندانی را برطرف کرده است.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با دندانپزشکی محمد کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

پروسه درمانی ایمپلنت از دو قسمت تشکیل شده است:

1- اول مرحله جراحی

2- مرحله پروتز:  برای اینکه بتوانیم در جراحی ایمپلنت پایه دندانی (فیکسچر دندان گفته می شود و پیچ مانند است) را داخل استخوان فک جاگذاری کنیم و بعد از آن نیروهای ناشی از جویدن را به واسطه قطعات پروتزی روی این پیچ وارد می کنند.

جراحی های ایمپلنت می توانند هم زمان با کشیدن دندان باشد که اصطلاحا imidiat implantation یا ایمپلنت فوری می گویند و همزمان با کشیدن و خارج کردن دندان از حفره، پایه متناسب با دندان کاشته می شود.

مزیت ایمپلنت فوری این است که پروسه درمانی را خیلی کوتاه می کند. اگر بیماری دندان را بکشد و ایمپلنت را کاشت نکند حداقل به دو ماه زمان نیاز دارد تا آن ناحیه ترمیم شود تا استخوان پذیرای کاشت ایمپلنت شود، ولی وقتی همزمان انجام شود، همان موقع که استخوان پروسه ترمیم را به واسطه کشیدن دندان طی کند می توانیم همزمان کار کاشت ایمپلنت را انجام دهیم. که این کار باعث می شود بیمار از نظر زمانی طول مدت کمتری را بی دندان باشد و پروسه های جراحی کمتری داشته باشد و یک بار تزریق بی حسی انجام می شود همزمان کار جراحی برای کاشت ایمپلنت هم انجام می شود

درمان ایمپلنت دو مرحله است:

مرحله اول: کاشت پایه

در این مرحله اول پایه ایمپلنت کاشته می شود و یک پیچ به اسم کاور اسکرو روی آن بسته می شود که وقتی این پیچ بسته می شود در این موقع ایمپلنت زیر لثه قرار می گیرد. در بهترین شرایط، حداقل زمان مورد نیاز برای پیوند استخوان با ایمپلنت 2 ماه است تا بتواند نیروهای ناشی از پروتز را قبول کند ولی اگر قرار باشد کار استخوانی مثل پیوندهای استخوان انجام شود چه از خود بیمار و چه به صورت پودر استخوان باشد که در بازار وجود دارد، از زمانی که  ایمپلنت گذاشته می شود اگر از استخوان خود بیمار برای پیوند استخوان استفاده شده باشد حداقل باید 4 ماه صبر کرد و اگر از پودر استخوان و مواد سنتتیک باشد حداقل باید 6 ماه صبر کرد و بعد مرحله پروتز انجام شود.

در مرحله ای که کاور بسته می شود ایمپلنت زیر لثه می رود و بعد از مدت زمان لازم جهت پیوند ایمپلنت با استخوان مرحله دوم جراحی را انجام می دهیم.

مرحله دوم: بستن هیلینگ

این مرحله بستن و ارتباط ایمپلنت به داخل دهان است و مرحله بستن هیلینگ گفته می شود، در واقع پیچ داخلی کوچک که کاور است با هیلینگ جابجا می شود. پیچ هیلینگ ارتباط بین قطعه پروتز و قطعه جراحی است. زمانی که کارهای پروتزی در حال انجام است پیچ های هیلینگ برداشته می شود و  با قطعات پروتزی جایگزین می شود.

در برخی از جراحی های ایمپلنت، می توان هم زمان سه مرحله را با هم انجام داد. یعنی دندان کشیده می شود، ایمپلنت گذاشته شود و هیلینگ بسته شود، که انجام این سه مرحله با هم به مدیریت دندانپزشک بستگی دارد، اینکه بتواند این سه مرحله را با هم انجام دهد یا خیر.

در موارد عادی برای کاشت ایمپلنت، بعد از کشیدن دندان و به مدت دو ماه فرصت داده می شود بعد گذاشته می شود. اگر دندانپزشکی که این کار را انجام می دهد، اطلاعات کافی داشته باشد و بداند چگونه این کار را انجام می دهد می تواند دندان را بکشد، کاور را ببندد و به زیر لثه ببرد، بجز تبحر جراح، شرایط خود بیمار هم مهم است که اجازه انجام این سه مرحله را با هم به دندانپزشک بدهد.

وقتی ایمپلنت کاشته می شود باید یک ثبات ابتدایی داشته باشد تا از نظر جراحی برای درمان دچار مشکلی به وجود نیاید.

درمان ایمپلنت تا چه مدت کارآیی دارد؟

اینکه فیزیولوژی بدن شخص چطور است، چطور باید ترمیم شود؟ از نظر ساختارهای استخوانی مشکل خاصی نداشته باشد، بیماری استخوانی نداشته باشد، کسانی که دچار پوکی استخوان هستند می تواند تحت تاثیر قرار دهد، البته به واسطه داروهایی که مصرف می کنند می توانند ایمپلنت انجام دهند که این بستگی به این دارد که فرد در چه مرحله ای باشد، منظور این است که از نظر مساله سیستمیک بیمار هم مهم است مثلا کسی که دیابت دارد مهم است که قند بدن در چه وضیعتی قرار دارد، چون پزشک انتظار دارد ایمپلنت ترمیم شود، به این خاطر در جراحی شرایط سیستمیک بیمار هم مهم است که باید در نظر گرفته شود و بتوان برای بیمار ایمپلنت انجام داد یا خیر.

از چه سنی می توان ایمپلنت انجام داد؟

زمانی کار ایمپلنت انجام می شود که ساختار استخوانی فرد کامل شده باشد یعنی اگر شخصی در سن پایین مشکل بی دندانی داشته باشد به روش های مختلف مانند فضا نگهدار برای کودکان یا پلاک های متحرک یا ارتودنسی، فضای خالی باز نگه داشته می شود، چون اگر آن فضا باز نگه داشته نشود ممکن است دندان ها حرکت کنند و فضا بسته شود، بنابراین فضای خالی که بعدا قرار است ایمپلنت کاشته شود باز نگه داشته می شود تا سن کاشت ایمپلنت فرا رسد. کاشت ایمپلنت در خانم ها بین 16الی 17سالگی و در مردان بین 17الی18سالگی است و بعد از این سن پزشک می تواند برای آن ها ایمپلنت کار کند.

فرق بین پروتز دندانی و ایمپلنت چیست؟

در پروتز دندان از ریشه دندان خود فرد برای این کار استفاده می شود، یعنی کار روکش روی ریشه دندان خود فرد قرار می گیرد، ولی در ایمپلنت فرد تاج و ریشه دندان را ندارد و قرار است که پایه ای به نام ایمپلنت کار گذاشته شود و بعد نیروهای ناشی از جویدن و روکش به ایمپلنت متصل می شود.

لمینیت و کامپوزیت جزء درمان زیبایی محسوب می شوند چون دندان آسیب ندیده است و فقط کار زیبایی برای آن انجام می شود. ولی در پروتز روکش، دندان یک ساختاری دارد که فقط تاج از بین رفته و ریشه قابل نگهداری است که با روش های پروتزی که وجود دارد دندان را باز سازی می کنند. ولی ایمپلنت هیچ کدام از اینها یعنی ریشه و تاج را ندارد با جراحی پیچ داخل لثه گذاشته می شود و بعد از آن مراحل پروتزی انجام می شود.

چه کسانی کاندید ایمپلنت هستند؟

شرایط سیستمیک بیمار برای انجام ایمپلنت مهم است. اولا اینکه همه افراد می توانند ایمپلنت انجام دهند مگر اینکه استخوان مشکل داشته باشد یا تحلیل شدید داشته باشد که باز نمی توان گفت ایمپلنت نمی توان انجام داد بلکه ایمپلنت های ساده نمی توان انجام داد که باید پیوندهای وسیع استخوانی بگیرند و بعد ایمپلنت انجام دهند، ولی همه می توانند ایمپلنت انجام دهند مگر اینکه کسی دیابت داشته باشد که حتما باید قند کنترل شده داشته باشند و بعد ایمپلنت انجام دهند. نمی توانیم بگوییم بیماران دیابتی نمی توانند ایمپلنت انجام دهند به این خاطر وقتی که قند کنترل شده باشد هیچ فرقی با یک فرد سالم از نظر ترمیم ندارد. اگر مشکلات خونی داشته باشند و از نظر انعقاد مشکل داشته باشند، نه تنها ایمپلنت نمی توان برای این افراد انجام داد بلکه هیچ جراحی دیگر و هیچ کار خاصی نمی توان برای این دسته از افراد انجام داد، تا زمانی که این مشکل رفع شود مانند بیماران هموفیلی یا کسانی که کم خونی دارند که قبل از اینکه برای این افراد اقدامی صورت گیرد باید حالت سیستمیک آنها اصلاح شود و بعد کار ایمپلنت برای آنها انجام گیرد. باز هم این مطلق نیست که بگوییم مطلقا نمی توان برای این افراد کاری انجام داد.

اما بیمارانی که پوکی استخوان دارند یا کسانی که در اثر رادیوتراپی دادن خود را از دست داده اند، و یا سرطان های خاصی داشته اند و به خاطر دارو – درمان هایی که انجام داده اند دندان خود را از دست داده اند حتما باید از لحاظ:

• مسائل خونی
• از نظر زمان رادیوتراپی که چه زمانی رادیوتراپی صورت گرفته و فاصله آن چقدر بوده است که ترمیم استخوان به حالت اول برگشته یا خیر حتما باید بررسی شوند.